Woorde van die hart

Miljoene vrae hardloop deur my gedagtes

Ek is opsoek na slegs een antwoord

Miskien voel ek dat my eie antwoorde verdagt is

My siel pleeg moord

Want my hart vind dit moeilik om op te hou bloei

Woorde van seerkry is geskryf in  bloed

Dis asof ek myself nie wil bemoei

Want jy is steeds in my gedagtes so bitterliksoet

Ek vra nie vir jou om terug te kom nie

Alleen wil ek weet waarom jy my gekies het

Ek soek nie ‘n verskoning nie

Of miskien was ek net te naief om op te let

Dat dit wat ek in jou oe gewaar

Slegs seerkry  en verdriet weerspieel

Tog bly ek intens na jou oe staar

En laat jou toe om my onophoudelik te verniel

Ek gee nie meer om nie ek wil jou net sien

Miskien stop dit die seer wat in my hart vloei

Waarom bly jy steeds nog anoniem?

Waarom hou my hart nie op met bloei?

Is dit dalk iets wat ek verdien?

of sommer net jy wat my hart se taal nie kan sien?