Ek is vasgevang tussen Hemel en Aarde
Want niks anders gee jou siel soveel meer waarde
Dis asof kleur en reuk my liggaam oorneem
Juis omdat daar soveel is om waar te neem
Dis onmoontlik om woorde te ontdek
Wat oor hierdie landskap wat ek sien sal kan strek
Groen en blou, eweskielik so na aan mekaar
Presies asof hulle saam op die horison die ewigheid in wil vaar
Dis vrede-kos vir die siel – hierdie Kaapse platteland
Want waar anders vind die hart geluk as tussen sonstrale, berge, wingerde en fynbos-sand?
No comments:
Post a Comment